Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Breaking Bad


Γράφει ο Στέφανος Σαμ


"…Who are you talking to right now? Who is it you think you see? ...You clearly don't know who you're talking to, so let me clue you in. I am not in danger, Skyler. I am the danger. A guy opens his door and gets shot, and you think that of me? No! I am the one who knocks!"

Μια φορά στα δέκα, είκοσι χρόνια βγαίνει μια ταινία ή ένας δίσκος ή μια σειρά που σε κάνει να μιλάς για αυτήν για πολλά πολλά χρόνια μετά. Για μια τέτοια σειρά θα σου μιλήσω σήμερα. Μια σειρά που καταφέρνει να κρατάει σε κάθε επεισόδιο το ύψιστο επίπεδο και ενδιαφέρον με το εξαιρετικά έξυπνο σενάριο της, την κινηματογραφική της και υποβλητική της σκηνοθεσία, το συγκλονιστικό cast της με μια από τις καλύτερες ερμηνείες που έχουν υπάρξει ποτέ (και όχι μόνο σε σειρά) αλλά και μια αψεγάδιαστη παραγωγή. Η σειρά δεν είναι άλλη από το Breaking Bad...

Το 2008, λοιπόν, το κανάλι AMC (που ότι είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό από την σειρά Mad Men) αποφασίζει να πάρει το ρίσκο να βγάλει μια σειρά που αρκετά κανάλια ως τότε είχαν απορρίψει (κάτι που όλα τα κανάλια το μετάνιωσαν). Ένας καθηγητής χημείας μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και πολύ λίγο χρόνο. Τότε θα αποφασίσει ότι πρέπει να μαζέψει λεφτά για να αφήσει στην οικογένεια του. Έτσι θα αρχίσει, με την βοήθεια ενός πρώην μαθητή του να φτιάχνει μεθαμφεταμίνη και να την πουλάει και φυσικά έτσι τα προβλήματα αρχίζουν...


"…Some straight like you, giant stick up his ass, age what - 60? He's just gonna break bad?"

Δημιουργός της σειράς ο γνωστός από το X Files, Vince Gilligan. Ο Gilligan για όσους δεν τον γνωρίζουν ήταν παραγωγός στο X Files ενώ άνηκε και στην συγγραφική ομάδα από την δεύτερη σεζόν γράφοντας κάποια από τα ωραιότερα επεισόδια της σειράς. Εδώ αποφάσισε να αφήσει για λίγο το μυστήριο στην άκρη και να ασχοληθεί κυρίως με την ανάπτυξη χαρακτήρων αλλά και με αυτό που του άρεσε να κάνει και τότε , δηλαδή σε δραματική σειρά να ρίχνει δόσης πολύ μαύρου χιούμορ. Η μεγαλύτερη επιτυχία του Gilligan στην σειρά είναι ότι καταφέρνει να φτιάξει χαρακτήρες που έχουν βάθος αλλά και μια τρομερή ανάπτυξη στην πορεία της σειράς (ίσως την καλύτερη που έχω δει σε σειρά) αλλά και κάτι που ειλικρινά δεν έχω δει ποτέ σε άλλη σειρά, κάθε σεζόν που περνάει να γίνεται και ακόμα καλύτερη, ακόμα πιο εθιστική και πάντα, πάντα με ένα σενάριο που ποτέ δεν χάνει έστω και στο ελάχιστο την φοβερή γραφή του...


Η σειρά φυσικά είναι ο χαρακτήρας του Walter White και η απίστευτη μεταμόρφωση του. Ένας χαρακτήρας που ξεκινάει σαν ένα άβουλο πλάσμα που ζει μια ζωή εντελώς μηχανικά κάνοντας απλά αυτά που νομίζει ότι πρέπει. Μέχρι που μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και το πολύ δύο χρόνια ζωής και τότε όλα αρχίζουν να αλλάζουν μέσα του. Αρχικά επικρατεί ο φόβος ένα συναίσθημα που πάντα είχε μέσα του σαν χαρακτήρας και μετά η ανάγκη να αφήσει κάτι στην οικογένεια του, να μπορέσει να τους εξασφαλίσει. Από εκεί και πέρα η μεταμόρφωση αρχίζει. Από εκεί που ήταν ένας νόμιμος και ηθικός άνθρωπος αρχίζει σιγά σιγά να πατάει σε μια γκρίζα ζώνη και φυσικά να την περνάει. Ο άβουλος αυτός άνθρωπος αρχίζει να αποκτά εγωισμό που όσο πετυχαίνει στον χώρο του (την δημιουργία της meth) τόσο αυτός αυξάνεται και με τον φόβο να αντικαθίσταται με μια απίστευτη αλαζονεία. Μέχρι που φτάνει στο σημείο να μην μπορεί πλέον να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος. Μέχρι που τελικά από εκεί που ήταν ένας συμπαθής ήρωας που συμπονάς να γίνεται ο κακός της ιστορίας. Γίνεται ουσιαστικά ένα με το alter ego και από Walter White γίνεται ο Heisenberg (το όνομα που χρησιμοποιεί ο Walter δηλαδή στις συναλλαγές του)…

"…Every life comes with a death sentence…"


Ήρωας, αντιήρωας, Villain ο Walter μοιάζει να είναι ένας άνθρωπος με πολλά απωθημένα. Ένας άνθρωπος γεμάτος κόμπλεξ που μοιάζει να έχει αφήσει πίσω του κάθε όνειρο και φιλοδοξία που είχε. Ένας άνθρωπος που δεν ξέρω αν ο καρκίνος και όλα όσα του συμβαίνουν τον κάνουν να γίνει κακός ή αν είναι τα εναύσματα που θα τον κάνουν απλά να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο. Γιατί ενώ έχει γίνει ένα άβουλο ανθρωπάκι βλέπεις ότι κρύβει ζήλεια ή και κακία για κάποια πράγματα που στις αρχές βγαίνουν σε μικρές δόσεις. Ένας πανέξυπνος άνθρωπος που όμως δεν έχει καταφέρει τίποτα το ιδιαίτερο στην ζωή του. Στην πολύ μέτρια ζωή του που δείχνει πραγματικά να τον ενοχλεί. Οπότε όλα όσα του συμβαίνουν ίσως λειτουργούν ως μια αφορμή για να βγάλει όλα όσα έκρυβε μέσα του. Αυτό που ειλικρινά με κάνει να θαυμάζω τον Gilligan σε σχέση με αυτόν τον ιδιοφυέστατα γραμμένο χαρακτήρα είναι ότι αυτή η μεταμόρφωση δεν γίνεται από το ένα επεισόδιο στο άλλο αλλά παίρνει πραγματικά πολύ χρόνο μέχρι να ολοκληρωθεί, με κάθε επεισόδιο να σου δίνει και κάτι ακόμα από αυτή την μεταμόρφωση...

"…Yeah Mr. White! Yeah Science!"

Ο δεύτερος χαρακτήρας που ξεχωρίζει είναι αυτός του Jesse Pinkman. Ένας χαρακτήρας που επίσης έχει συγκλονιστική ανάπτυξη και εξέλιξη. Από εκεί που βλέπεις ένα χαμένο παιδάκι εθισμένο στα ναρκωτικά χωρίς καμία ελπίδα ξαφνικά αρχίζουν να του συμβαίνουν πολλά τρελά πράγματα που αρχίζουν να τον ωριμάζουν. Αρχίζει να βλέπει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι και σιγά σιγά αυτή η αφέλεια του εξαφανίζεται και γίνεται ένας χαρακτήρας που αρχίζει να σκέφτεται πιο λογικά ακόμα και από τον μέντορα του Walter White. Είναι ειλικρινά εντυπωσιακό το πως αλλάζει σαν χαρακτήρας...

"…Smoking marijuana, eating Cheetos and masturbating do not constitute plans in my book…"


Παρόλο που η σειρά έχει ένα αξιόλογο cast με πραγματικά υπέροχες ερμηνείες από όλους, η σειρά είναι χωρίς αμφιβολία ο Bryan Cranston. Όπως είπα και πιο πάνω ο Cranston κάνει μια ερμηνεία που συμβαίνει πολύ σπάνια, μια ερμηνεία που σίγουρα θα μείνει για πολλά χρόνια και φυσικά για τον ίδιο κάνει την ερμηνεία της καριέρας του. Την ερμηνεία του θα την χαρακτήριζα σαν έναν χαμαιλέοντα. Στην αρχή της σειράς σου βγάζει ένα ανθρωπάκι που δεν έχει φωνή, δεν έχει άποψη και πραγματικά τα βλέπεις όλα στο πρόσωπο του. Ένας άνθρωπος που φοβάται και βλέπεις το σώμα του Cranston να μαζεύεται να κάθεται σε μια γωνιά. Και σιγά σιγά όσο αλλάζει ο χαρακτήρας του τόσο βλέπεις και τον Cranston να γίνεται αυτός ο άνθρωπος που γίνεται κακός. Από εκεί που το πρόσωπο του δείχνει φόβο μεταμορφώνεται σε αλαζονεία, σε έναν άνθρωπο με υπέρμετρο εγωισμό. Ο Cranston πραγματικά καταφέρνει να σε κάνει να ανατριχιάζεις με την συγκλονιστική του ερμηνεία και ειλικρινά σε κάνει να πιστεύεις ότι ΕΙΝΑΙ ο Walter White. Μια στιγμή που πραγματικά μου έχει μείνει καρφωμένη στο μυαλό με τον Cranston να δίνει τα ρέστα του είναι το τέλος του εντέκατου επεισοδίου του τέταρτου κύκλου Crawl Space, δεν θυμάμαι να έχω δει πιο ανατριχιαστική ερμηνεία σε σειρά...

"…We're done when I say we're done…"


Αυτός που επίσης κάνει συγκλονιστική δουλειά και σε κερδίσει με την εξαιρετική του ερμηνεία είναι ο Aaron Paul. Ο Paul κάνει μια εντυπωσιακή πορεία στην σειρά ξεκινώντας ως ο λίγο πιο αστείος χαρακτήρας που δεν είχε να κάνει και κάτι το φοβερό ο Paul, μέχρι που σιγά σιγά αρχίζει να κλέβει την παράσταση και να μεταμορφώνεται σε έναν εξαιρετικό ηθοποιό κάνοντας μια ερμηνεία που πραγματικά σε εντυπωσιάζει. Μια ακόμα εξαιρετική ερμηνεία έρχεται από τον Giancarlo Esposito, που μπαίνει στη σειρά στο τέλος του δεύτερου κύκλου και κάνει μια εντυπωσιακή εμφάνιση. Ειδικά στο πρώτο επεισόδιο του τέταρτου κύκλου θα σε εντυπωσιάσει με την συγκλονιστική σχεδόν μουγκή ερμηνεία του. Πάρα πολύ καλοί είναι και όλοι οι υπόλοιποι του Cast. Η Anna Gunn καταφέρνει να κάνει εξαιρετική δουλεία ως η σύζυγος του Walter και ας έχει τον (κατά την γνώμη μου) πιο αντιπαθητικό χαρακτήρα της σειράς. Ο Dean Norris έχει ένα πιο κωμικό ρόλο ειδικά στις αρχές και πραγματικά δίνει μια άλλη νότα στην σειρά αλλά ακόμα και όταν ο χαρακτήρας του σοβαρεύει λίγο ο Norris ανταποκρίνεται εξαιρετικά. Ο Jonathan Banks είναι η ήρεμη δύναμη της σειράς κάνοντας μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Πολλοί καλοί είναι και η Betsy Brandt και ο RJ Mitte αλλά και Bob Odenkirk που δίνει μια εντελώς κωμική νότα στην σειρά...

"…Christ, you two. All I can say is if I ever get anal polyps, I know what to name them…"


Ενώ στις περισσότερες σειρές ξεχωρίζει είτε το σενάριο, είτε η σκηνοθεσία, είτε η παραγωγή, είτε οι ερμηνείες στο Breaking Bad ξεχωρίζουν όλα. Η σκηνοθεσία καταφέρνει σε κάθε επεισόδιο να είναι κινηματογραφική αλλά και να σου βγάζει όλη την ένταση, όλη την δράση, όλη την ενέργεια του σεναρίου. Εξαιρετική είναι και η φωτογραφία της σειράς. Η παραγωγή της σειράς είναι αψεγάδιαστη καταφέρνοντας να φτιάχνει μια σειρά υψηλού επιπέδου. Αυτό όμως που ξεχωρίζει είναι το υπέροχα γραμμένο σενάριο της. Μια δραματική σειρά με έντονα τα στοιχεία του πολύ σκοτεινού χιούμορ αλλά και με επιρροές από crime, adventure. Αυτό που εμένα πραγματικά με κάνει να αγαπάω την σειρά είναι ότι το κάθε ένα επεισόδιο έχει λόγω ύπαρξης. Ακόμα και τα λίγο πιο ήρεμα επεισόδια έχουν νόημα και υπάρχουν για να σου δείξουν ένα ακόμα μικρό βήμα της μεταμόρφωσης του χαρακτήρα. Είναι, για μένα,  η μόνη σειρά που αν χάσεις ένα επεισόδιο θα χάσεις και ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας και της εξέλιξης του χαρακτήρα...

"…Someone has to protect this family from the man who protects this family…"


Η κάθε σεζόν της σειράς είναι και ένα βήμα παραπάνω στην μεταμόρφωση του κεντρικού χαρακτήρα. Αν το κάθε επεισόδιο είναι και ένα σκαλοπάτι τότε η κάθε σεζόν είναι και ένας όροφος. Και ειλικρινά όταν η σειρά φτάνει στο τέταρτο κύκλο απλά φτάνει στα ουράνια και ειλικρινά δεν υπάρχει πιο πάνω. Ο πρώτος κύκλος είναι ουσιαστικά μια εισαγωγή, γνωρίζοντας μας τους χαρακτήρας αλλά και θέτοντας τις βάσεις της σειράς. Ο πρώτος κύκλος αποτελείται από 7 επεισόδια μιας και διακόπηκε λόγω της απεργίας των σεναριογράφων κάτι που όπως ο Gilligan δήλωσε ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη στην σειρά. Στον δεύτερο κύκλο αρχίζουμε να βλέπουμε την πρώτη ουσιαστική αλλαγή στους δυο βασικούς πρωταγωνιστές. Ο τρίτος κύκλος είναι αυτός που θα αλλάξει τις ισορροπίες και θα κάνει τον Walter να έρθει πολύ πιο κοντά στον σκοτεινό του χαρακτήρα. Η τέταρτη σεζόν (που είναι και η προσωπική μου αγαπημένη αλλά και μια από τις καλύτερες και πιο αψεγάδιαστες σεζόν που έχω δει ποτέ) είναι ουσιαστικά η ολοκλήρωση της μεταμόρφωσης του Walter και η πιο αγωνιώδης σεζόν της σειράς. Η πέμπτη σεζόν που είναι και η τελευταία έχει χωριστεί σε δύο μέρη με 8 επεισόδια το κάθε ένα. Το πρώτο μέρος έχει ήδη παιχτεί και είναι ουσιαστικά η σεζόν που μας δείχνει τον Walter σαν έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Τα υπόλοιπα 8 επεισόδια θα ξεκινήσουν 11 Αυγούστου (οπότε προλαβαίνεις να την δεις)...

"…Say my name…"


Τα Του Σαμ
Εντάξει το ξέρω ότι ίσως δεν είμαι και πολύ αντικειμενικός με την σειρά μιας και ανήκει στις πάρα πολύ αγαπημένες μου όμως ειλικρινά τα πιστεύω όλα όσα έχω γράψει και ειλικρινά πιστεύω ότι αν την δεις και εσύ τα ίδια θα λες. Το έχω ξαναπεί για εμένα είναι με διαφορά ότι καλύτερο παίζει στην τηλεόραση αυτήν την στιγμή (αλλά και τα τελευταία χρόνια). Γιατί πραγματικά δεν υπάρχει καμιά άλλη σειρά που να συνδυάζει σκηνοθεσία, παραγωγή, σενάριο, ερμηνείες στον ύψιστο βαθμό όπως το Breaking Bad. Όπως επίσης δεν υπάρχει άλλη σειρά που να μην έχει επεισόδια filler (επεισόδια, δηλαδή, που υπάρχουν απλά για να γεμίσουν τον χρόνο). Σίγουρα αυτό που με κάνει να αγαπάω την σειρά ο τρόπος με τον οποίο μεταμορφώνει ο Gilligan τον Walter White. Με εντυπωσιάζει απίστευτα το με πόση λεπτομέρεια και με πόση υπομονή σε κάθε ένα επεισόδια μας δίνει και ένα στοιχείο ακόμα για την μεταμόρφωση του χαρακτήρα. Και βέβαια αυτό που με κάνει να θαυμάζω ακόμα περισσότερο την σειρά είναι η ανατριχιαστική ερμηνεία του Bryan Cranston, που έχουν υπάρξει στιγμές που έχω ειλικρινά φωνάξει πολλά respect για αυτόν τον τύπο. Πραγματικά υποκλίνομαι σε αυτήν την ερμηνεία. Γενικότερα η σειρά για εμένα είναι must και νομίζω ότι όποιος ασχολείται με την παρακολούθηση ξένων σειρών πρέπει οπωσδήποτε να την δει. Γιατί θα το ξαναπώ το Breaking Bad είναι μακράν η καλύτερη σειρά που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην τηλεόραση...

Υ.Γ. Για την σειρά θα τα ξαναπούμε με ένα πιο spoiler free θέμα μετά το φινάλε της  προς το τέλος Σεπτεμβρίου...

Υ.Γ.2 Μόλις δεις όλα τα επεισόδια που έχουν παίξει μέχρι σήμερα ή άμα ήδη την έχεις δει, σου προτείνω να ξαναδείς από την αρχή. Πίστεψε με είναι μια εντελώς διαφορετική εμπειρία και βρίσκεις και μικρές μικρές λεπτομέρειες που θα σε κάνουν να δεις γιατί σου μιλάω με τόσο θαυμασμό για αυτήν…

Υ.Γ.3 Η σειρά έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία με τον Bryan Cranston να έχει πάρει το Emmy για τρείς συνεχόμενες χρονιές και τον Aaron Paul για δύο συνεχόμενες…

Υ.Γ.4 Από κάτω είπα να βάλω μια φωτογραφία από τα γυρίσματα με τους δύο πρωταγωνιστές και με τον δημιουργό της σειράς…


"…I am not turning down the money! I'm turning down you! You get it?! I want nothing to do with you! Ever since I met you, everything I ever cared about is gone! Ruined, turned to shit, dead, ever since I hooked up with the great Heisenberg! I have never been more alone! I have NOTHING! NO ONE! ALRIGHT, IT'S ALL GONE, GET IT? No, no, no, why...why would you get it? What do you even care, as long as you get what you want, right? You don't give a shit about me! You said I was no good. I'm nothing! Why would you want me, huh? You said my meth is inferior, right? Right? Hey! You said my cook was GARBAGE! Hey, screw you, man! Screw you!"





2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μόλις χτές είδα το τελευταίο επεισόδιο της πέμπτης σεζόν....και έχω μείνει με την αγωνία...άσε που αισθάνομαι ένα κενό. Μου λείπει....

Στέφανος Σαμ είπε...

Άσε και εγώ στην ίδια κατάσταση είμαι. Ποιος περιμένει μέχρι τον Αύγουστο; Πάντως θα σου πρότεινα να εκμεταλλευτείς αυτό το δίμηνο και να ξαναδείς την σειρά από την αρχή. Θα βρεις λεπτομέρειες που θα σε κάνουν να αγαπήσεις ακόμα περισσότερο την σειρά…